Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκεμβρίου 18, 2011

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ 19/12/2011 - 25/12/2011

Εικόνα
Τραγούδι: Έλα να δεις Ερμηνευτής: Γιώργος Μαζωνάκης Στιχουργός: Νίκη Παπαθεοχάρη Συνθέτης: Fettah Can Πάει καιρός που έχει η αγάπη να φανεί. Είναι όλα αλλιώς δεν είναι όπως στην αρχή. Κόκκινο χρώμα δεν υπάρχει έχει χαθεί. Γιατί , γιατί πρέπει το τέλος μας να ρθει; Είσαι κάπου εκεί μακριά. Μα αν θα έρθεις όπως παλιά. Έχω εδώ μόνο για σένα μια αγκαλιά. Μη μου φύγεις πια ξανά. Θα στο λέω κάθε φορά. Έχω εδώ μόνο για σένα μια αγκαλιά. Έλα να δεις στην ψυχή μου πως λείπεις. Τα έχω όλα αδειάσει να έχεις χώρο να μείνεις. Καίει ο καημός μεγαλώνει δεν σβήνει. Μες την στάχτη θα βρεις την δική σου ευθύνη. Νύχτα στην νύχτα και η αγάπη είναι καρφί. Πως κινδυνεύει στην συνήθεια να καεί. Πως ξεθωριάζει και αδειάζει η στιγμή. Γιατί , γιατί πρέπει το τέλος μας να ρθει. http://www.youtube.com/watch?v=eyLoCDJRFdY

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ- Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ

Εικόνα
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ: Ένα σύμβολο για τις μάζες που ξεπερνάει την έννοια του όρου "λαϊκός τραγουδιστής". Είναι κάτι παραπάνω από καταξιωμένος καλλιτέχνης. Έχει μπει βαθιά στις καρδιές και στο νου των απλών ανθρώπων, κάθε ηλικίας και τάξης, σε τέτοιο βαθμό ώστε να τον θεωρούν ένα κομμάτι από την ίδια τους τη ζωή, όπως άλλωστε αποδεικνύεται καθημερινά από την απέραντη αγάπη, τον θαυμασμό και τον σεβασμό που του δείχνουν. Ο Στέλιος Καζαντζίδης είναι ο θρύλος του ελληνικού τραγουδιού από το 1950. Πόσα   χρόνια είναι η φωνή του λαού. Μια φωνή καθαρή, δυνατή, ρωμαλέα που βγαίνει από τα βάθη της ψυχής, απλώνεται παντού και αγκαλιάζει (κάθε εποχή) τις χαρές, τις λύπες και τις αγωνίες του κόσμου. Είναι η φωνή της παρηγοριάς και της ελπίδας. Η φωνή των αδικημένων, των ξενιτεμένων, των εργατών… ΤΑ ΕΦΗΒΙΚΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΑ H παρουσία, από τα 18 του χρόνια, του Στέλιου Καζαντζίδη στον χώρο του γνήσιου λαϊκού τραγουδιού, συνδέεται άμεσα με τα γεγονότα και τα προβλήματα ενός λαού

Θάρρος ή αλήθεια;

Εικόνα
Τα ξημερώματα της Τετάρτης 7 Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα του νέου video clip του Μιχάλη Χατζηγιάννη για το τραγούδι “Θάρρος ή Αλήθεια”, το οποίο βασίζεται σε μια άκρως πρωτότυπη ιδέα : Δύο κορυφαίοι Έλληνες σκηνοθέτες, η ομάδα White Room και ο Κωνσταντίνος Ρήγος, κλήθηκαν να ενώσουν ο καθένας τη δική του ξεχωριστή και πολύ αναγνωρίσιμη αισθητική με την αγαπημένη φωνή του Μιχάλη Χατζηγιάννη, υπηρετώντας ένα κοινό σενάριο με δύο όψεις. Τα γυρίσματα, που έγιναν στο ξενοδοχείο Athens Park στο Πεδίο του Άρεως κράτησαν δύο ολόκληρες μέρες (από τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου), καθώς την πρώτη μέρα έκαναν γύρισμα οι White Room και τη δεύτερη ο Κωνσταντίνος Ρήγος, πριν συναντηθούν στο μοντάζ που θα ενώσει τις δύο διαφορετικές εκδοχές μεταξύ τους. Το κεντρικό concept έχει να κάνει με το δίλημμα Θάρρος ή Αλήθεια και ο κάθε σκηνοθέτης ανέλαβε στο χρόνο που διέθετε να αστικοποιήσει με το δικό του ξεχωριστό τρόπο το πώς αντιλαμβάνεται τις δύο αυτές έννοιες. Το τραγούδι “Θάρρος ή Αλήθεια” είν

Λατέρνα, φτώχια & φιλότιμο

Εικόνα
 Η λατέρνα εξαπλώθηκε γρήγορα στα σοκάκια, σε ταβέρνες, πανηγύρια και σπίτια και γράφτηκαν σμυρναίικα, δημοτικά, ρεμπέτικα, κανταδόρικα, Εθνικά εμβατήρια αλλά και πολλά λαϊκά τραγούδια! Η λατέρνα είναι ένα αυτόματο μουσικό όργανο που αν και ογκώδες δεν χρησιμοποιείται μόνο σε κλειστούς χώρους αλλά συχνά μεταφέρεται σε ανοιχτούς χώρους, πλατείες και γειτονιές. Είναι ένα όργανο που δημιούργησε πολλά συναισθήματα στους Έλληνες και βοήθησε πολύ στην εξάπλωση και διάδοση ήχων που είναι αγαπητοί ακόμα και σήμερα. Πολλοί έχουν να πουν κάποια ιστορία που ξέρουν ή έχουν ακούσει γύρω από κάποια λατέρνα. Υπήρξαν όμως και πολλά προβλήματα που την ταλαιπώρησαν μέσα στο πέρασμα του χρόνου με αποτέλεσμα να την περιθωριοποιήσουν. Επίσης πρόβλημα στην μελέτη της δημιουργεί η έλλειψη βιβλιογραφίας, μιας και όποια τυχόν υπάρχει είναι ανεπαρκής έως και λανθασμένη. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ερευνητές δεν ασχολήθηκαν με την τέχνη της λατέρνας αλλά προέβησαν σε μια απλή περιγραφή της. Παρόλα αυτά

Λαϊκό τραγούδι

Εικόνα
Μπορεί να ζούμε στη λεγόμενη σύγχρονη εποχή, οι αξίες όμως του λαϊκού τραγουδιού συνεχίζουν να υφίστανται και να δίνουν το παρόν τους. Το γνήσιο λαϊκό τραγούδι είναι εδώ και μάχεται ακόμα. Μάχεται και επιζεί. Θεωρώ τον ευατό μου τυχερό διότι μπορεί να μην "έζησα" στο απόγειο τη δόξα του (τη λεγόμενη χρυσή εποχή του λαϊκού τραγουδιού), αλλά μεγάλωσα με πλήθος λαϊκών ασμάτων που μ' έκαναν να το αγαπήσω. Ως όμως λάτρης της μουσικής θεώρησα σωστότερο να έχω γενικότερη μουσική γνώση και έτσι απο τα σπάργανα ακόμα, κατακλύστηκα με ρυθμούς και μουσικές διαφορετικών ειδών. Η αληθινή μου αγάπη για τα γνήσια λαϊκά ήταν και παραείναι εμφανής. Κυλά στο αίμα μου, στις φλέβες μου. Η ζωή μου είναι γεμάτη λαϊκά τραγούδια αφού οι αναμνήσεις μου είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μ' αυτό. Κάθε τραγούδι, μια στιγμή. Κάθε στιγμή, μια μοναδικότητα. Καζαντζίδης, Αγγελόπουλος, Σακελλαρίου, Χιώτης, Λίντα αλλά και Καρράς, Πλούταρχος, Καλίδης, Βέρτης, Βανδή. Φωνές με μεράκι, πάθος και λαϊκή γ