Αποκλειστική συνέντευξη στον ΔΙΟΝΥΣΗ ΜΑΚΡΗ!

Ο Διονύσης Μακρής είναι ένας τραγουδιστής, από αυτούς που χαίρομαι να συναντώ και να συνομιλώ μαζί τους. Έχω ξενυχτήσει πολλά βράδια, απολαμβάνοντας το πρόγραμμα του σε νυχτερινά μαγαζιά, έχω διασκεδάσει και έχω χορέψει με τα τραγούδια του. Άλλα τόσα βράδια έχουμε μιλήσει, έχουμε ανταλλάξει απόψεις και έχουμε κάνει απίστευτες πλάκες. Μπορεί να χαθήκαμε για κάποια χρόνια, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως χάθηκε η προσωπική μας σχέση! Αυτό το αποδεικνύει περίτρανα και η συνέντευξη που μου έδωσε, μια συνέντευξη σκέτη… “Απόλαυση”!

Έχουμε να βρεθούμε έξι χρόνια περίπου. Τι έχει αλλάξει τα χρόνια αυτά;

“Στο επαγγελματικό κομμάτι δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα, εξακολουθώ να κάνω live, να ακούω και να γράφω τραγούδια και να δουλεύω ώστε να γίνομαι καλύτερος σε αυτό που αγαπώ, το τραγούδι. Αρκετά πράγματα όμως έχουν αλλάξει στην κοινωνία γενικότερα τα τελευταία έξι χρόνια και αυτό το αισθανόμαστε όλοι μας, σε όλους τους τομείς, με αποτέλεσμα να έχει αντίκτυπο στην ίδια μας την καθημερινότητα και στη ζωή μας. Αυτό είναι κάτι όμως που συμβαίνει σε όλον τον κόσμο, όποτε το αντιμετωπίζω ανάλογα, παραδείγματος χάριν πριν έξι χρόνια τα νυχτερινά κέντρα λειτουργούσαν έξι ή εφτά μέρες την εβδομάδα και η διάρκεια της σαιζόν για εμάς ήταν εφτά με οχτώ μήνες. Σήμερα λειτουργούν μια με δυο μέρες την εβδομάδα και η σαιζόν σχεδόν δεν υπάρχει... Από δυο εβδομάδες μέχρι ενάμιση μήνα στην καλύτερη! Αυτό όμως είναι μια αλυσίδα, ο κόσμος περνά δύσκολα και δεν μπορεί να διαθέσει σχεδόν τίποτα για την ψυχαγωγία του από την στιγμή που δυσκολεύεται για τα βασικά.”

Ας κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν και ας πάμε στο τραγούδι που σε έκανε γνωστό και σε ακολουθεί ακόμα και σήμερα “Απόλαυση”…

“Δεν θα σου πω μόνο για το "Απόλαυση" που εννοείται πως ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία του πρώτου μου δίσκου , θα σου μιλήσω όμως και εδώ οφείλω να ευχαριστήσω τους δημιουργούς, για όλο τον πρώτον μου δίσκου, Εύη Δρούτσα και Βαγγέλη Τούντα. Ήταν οι άνθρωποι που ουσιαστικά βρέθηκαν στον δρόμο μου και υλοποίησαν τα όνειρα που είχα από μικρό παιδί με τον καλύτερο τρόπο, γράφοντας τραγούδια όπως το "Δευτέρα βραδυ" "Μετά από μένα" "Τιμή Ευκαιρίας" και άλλα..! Έτσι αισθάνομαι ευλογημένος που έζησα αυτές τις στιγμές γνώρισα αυτούς τους ανθρώπους και έκανα ακριβώς αυτούς που ήθελα, βέβαια στην πορεία συνεργάστηκα με αρκετούς δημιουργούς όπως ο Βαλεντινο με τον Σιγανό και το "Φουλ ερωτευμένος". Όμως η πρώτη επαγγελματική δουλειά ενός καλλιτέχνη είναι σταθμός για την καριέρα του.”

Κάποιο διάστημα πριν αρκετό καιρό ασχολήθηκες και με τα πολιτικά δρώμενα. Τι σε ώθησε να το κάνεις αυτό; Είχες την ανταπόκριση την οποία ήθελες;

“Ναι ήταν κάτι που από καιρό πριν συζητούσα και πολλοί φίλοι ή γνωστοί, μου έλεγαν να κάνω. Ήξεραν ότι λατρεύω τον τόπο που γεννήθηκα και μεγάλωσα, όποτε μια μέρα ο Βασίλης ο Καρράς εκεί που κάναμε πρόβες μου είπε ακριβώς το ίδιο πράγμα, αυτό που έλεγαν όλοι οι δικοί μου άνθρωποι και αυτό που ουσιαστικά ήθελα, να ασχοληθώ με την Θεσσαλονίκη ενεργά!! Κάπως έτσι ξεκίνησε όλο αυτό και η αλήθεια είναι ότι πήγα παρά πολύ καλά. Αν είχε εκλεγεί ο Κ. Γκιουλεκας (ήμουν στον συνδυασμό του) θα ήμουν σήμερα στο δημοτικό συμβούλιο, κέρδισε με ελαχίστη διάφορα ο Κ. Μπουταρης. Παρ’ όλα αυτά δεν έχω σταματήσει να βοηθώ όπου μπορώ και να στηρίζω τους συμπολίτες μου ιδιαίτερα αυτή την εποχή που τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα..!”

Τι σχέση έχεις με την πολιτική αυτό το διάστημα;

“Με την πολιτική δεν είχα ποτέ μου, καμία σχέση ούτε είχα βλέψεις και όνειρα να ασχοληθώ ή να γίνω πολιτικός!!! Με ενδιαφέρει όμως υπέρμετρα ο προβληματισμός της κοινωνίας μας, τα δύσκολα χρόνια που βιώνουμε και ως μέλος της, με την ιδιότητα του απλού πολίτη , είμαι απέναντι και πολεμά οτιδήποτε μας έχει φέρει μέχρι εδώ, προσπαθώ να είμαι ενεργός τουλάχιστον.”

Έχεις έναν γιο που ποτέ δεν έκρυψες… πώς είναι οι σχέσεις σας σήμερα;

“Η σχέση μας δεν είναι ιδανική λόγω του οτι μεγάλωσε πλέον και είμαστε και μακριά, έχει όμως την υγεία του είναι καλά με την μητέρα του και αυτό έχει σημασία να είναι γερός και ευτυχισμένος!”

Αν είχες τη δυνατότητα να ξανά συμμετέχεις σε ένα ριάλιτι θα πήγαινες;

“Δεν νομίζω να ξανά έκανα κάτι τέτοιο, όχι γιατί πέρασα άσχημα ή μου έκανε κακό, αντιθέτως, πέρασα υπέροχα και το έζησα από την αρχή μέχρι το τέλος σαν μια ευχάριστη εμπειρία που τελικά μου έκανε καλό. Απλά άλλα χρόνια τότε, άλλες αντοχές ,διαφορετική αντιμετώπιση απέναντι στην ίδια την ζωή, άλλη ηλικία, όρεξη για περιπέτεια, ενθουσιασμός, αναζήτηση και περιέργεια για καινούργια πράγματα και πολλά άλλα… που σήμερα μετά από δέκα χρόνια έχουν αλλάξει αισθητά, όχι μόνο σε εμένα άλλα και στον χώρο του θεάματος γενικότερα! Βέβαια ποτέ μην λες ποτέ. Αν ήταν κάτι που δεν θα απαιτούσε την παραμονή μου σε ένα σπίτι για έξι μήνες με δεκάεξι συγκατοίκους, κάμερες και μικρόφωνα, είχε να κάνει με την μουσική και υπήρχε ένα live την εβδομάδα, ίσως και να το έκανα για εμπειρία.”

Η αναγνωρισιμότητα τότε σε άλλαξε; Και αν ναι πώς; Πώς το χειρίστηκες;

“Δεν νομίζω οτι με άλλαξε, θα σου πω οτι με βοήθησε σε πολλές περιπτώσεις, γιατί κακά τα ψέματα σε αυτή την μικρή χώρα που ζούμε το να εισαι αναγνωρίσιμος σου παρέχει προνόμια, μικρά μεγάλα δεν έχει σημασία, έχεις "προνόμια"! Το θέμα είναι πως θα το διαχειριστείς όλο αυτό και στην δική μου περίπτωση πιστεύω πως κρατήθηκαν οι ισορροπίες, είναι πολύ λεπτή η γραμμή για να το "χάσεις".. !!! Νομίζω πως πρέπει να είσαι συνειδητοποιημένος να πατάς στην γη και να το αντιμετωπίζεις και αυτό ως ένα κομμάτι της επαγγελματικής σου δραστηριότητας απλά, άλλωστε ποτέ και κανένας δεν κρατήθηκε στην κορυφή αιώνια, σπάνια συμβαίνει αυτό. Είναι κάτι που πρέπει να σκέφτεσαι πάντα όταν βρίσκεσαι εκεί, όλοι έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Σε μια καριέρα, το βασικό είναι να μην ξεχνάς εκείνους που ήταν δίπλα σου στα πρώτα σου βήματα, στις δύσκολες στιγμές σου και την οικογένεια σου κυρίως, οτι και αν γίνει σ’ εκείνους γυρίζεις! Επίσης έχει και αρκετά αρνητικά η αναγνωρισιμοτητα, αποκτάς άμεσα εχθρούς από το πουθενά, και δέχεσαι πυρά, κακή κριτική που δεν αφορά ουσιαστικά αυτό που κάνεις, αλλά το γεγονός οτι έτυχε να είσαι αναγνωρίσιμος, υπάρχει χλευασμός, ζηλοφθονία και αρκετά αλλά πράγματα που έχουμε ριζωμένα βαθειά οι Έλληνες μέσα μας κατά το... "ας μην έχω κατσίκα εγώ, αλλά θέλω να πεθάνει του γείτονα"!”

Πώς είναι τώρα τα πράγματα με τους θαυμαστές σου;

“Με τους περισσότερους έχουμε επικοινωνία μέσω των social media ή και σε live εμφανίσεις μου, βέβαια στην πλειοψηφία τους όπως ξέρεις και εσύ πλέον, είναι μεγαλύτεροι κατά δέκα χρόνια με αποτέλεσμα να έχουν οικογένεια και παιδιά, έτσι δεν μπορούν να βγαίνουν τόσο συχνά όπως πριν κάποια χρόνια, μεγάλωσαν οι υποχρεώσεις τους, όμως το βλέπω θετικά γιατί θα μεγαλώσει κοντά τους ακόμη μια γενιά που θα ακούει αποκτάς την κούνια τα τραγούδια μου,τα παιδιά τους!!!!”

Έχεις σταθερούς fan… πώς νιώθεις για αυτό;

“Ναι!!! Μπορώ να πω οτι έχω ανθρώπους που είναι δίπλα μου από την πρώτη λέξη του πρώτου μου ρεφραίν μέχρι σήμερα, με το ίδιο πάθος και την ιδία στήριξη σαν να μην πέρασε λεπτό. Θέλω να τους πω ένα τεράστιο ευχαριστώ από την καρδιά μου και επίσης πως θα συνεχίσω να κάνω πράγματα που αγγίζουν την ψυχή μου και όχι οτιδήποτε άλλο απλά για να είμαι στο κλίμα της εποχής..!!!”

Έχεις συναντήσει πολλές δυσκολίες;

“Σίγουρα όλοι οι άνθρωποι συναντούν δυσκολίες στην ζωή τους, στην δουλειά τους, στον επαγγελματικό τους κύκλο, παντού... Τίποτα δεν χαρίζεται απλόχερα και κανένας δεν κατάφερε τίποτα έτσι απλά και εύκολα, δεν θα μπω όμως σε λεπτομέρειες ή παραδείγματα γιατί προφανώς είναι παραδείγματα πολλά για να τα γράψω. Το μόνο που θα αναφέρω είναι οτιδήποτε στο ξεκίνημα μου , όταν αποφάσισα να κατεβώ στην Αθήνα σε ηλικία 22-23 χρονών περίπου με όραμα, όρεξη και προδιαγραφές για αυτό που ονειρευόμουν, έχασα τον πατέρα μου, έφυγε από την ζωή στην πιο δημιουργική μου φάση, δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερα ή χειρότερα τα πράγματα αν ζούσε, το μόνο σίγουρο είναι οτιδήποτε θα είχα ένα στήριγμα και έναν πιστό φίλο-μέντορα σε όλες μου τις δυσκολίες μέχρι και σήμερα. Αυτό νομίζω τα λέει όλα..!”

Θέλησες ποτέ να τα παρατήσεις;

“Να τα παρατήσω ποτέ  η μουσική και το τραγούδι είναι τρόπος ζωής για εμένα, είναι κάτι που δεν μπορώ να μην ασχολούμαι, ακόμα και στην καθημερινότητα μου. Να ασχοληθώ όμως και με άλλα πράγματα ταυτόχρονα ή να επιχειρήσω κάτι καινούργιο πέρα από το τραγούδι ναι, το έχω σκεφτεί, τώρα αν θα πετύχει ή όχι θα δείξει ο χρόνος στο μέλλον…”

Τι πιστεύεις πώς χρειάζεται να έχει ένα καλλιτέχνης για να αντέξει στον χρόνο;

“Είναι αρκετά τα στοιχεία εκείνα που δίνουν σε έναν καλλιτέχνη επιτυχία και διάρκεια. Kατά την γνώμη μου, θα πρέπει πρώτα απ όλα να αγαπάει αυτό που κάνει οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, είτε είναι ζωγράφος, ηθοποιός, γλύπτης, μουσικός. Έτσι και ο τραγουδιστής, πρέπει να είναι ολοκληρωτικά ταγμένος σε αυτό που κάνει και θα πρέπει να δίνει κομμάτια της ψυχής του, σε κάθε του ερμηνεία και σε κάθε του εμφάνιση να βγάζει την αλήθεια του. Δεν έχει σημασία αν από κάτω είναι ένας άνθρωπος ή πέντε χιλιάδες. Το σημαντικό είναι να βγαίνει η αγάπη του για το τραγούδι ακόμη και στον έναν. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει ο παράγοντας τύχη ή αλλιώς  η συγχρονικότητα, το timing που λένε οι Αμερικανοί, ποτέ θα πάρεις μια απόφαση, πως θα την υλοποιήσεις, ποιους θα διαλέξεις για συνεργάτες σε αυτό το ταξίδι, γιατί πέρασε από το οτιδήποτε φαίνεται, (μόνο ο τραγουδιστής μπροστά). Η μουσική είναι ομαδική δουλειά, υπάρχουν πολλές παράμετροι και σίγουρα δεν μπορεί κανένας στον κόσμο να προσδιορίσει ακριβώς αυτό που σε κάνει επιτυχημένο στον χώρο σου και σε βάθος χρόνου. Αυτό που κυρίως χρειάζεται νομίζω πως είναι η αγάπη, η αλήθεια και η μελέτη για οτιδήποτε και αν κάνεις..!”

Τι θα συμβούλευες τα νέα παιδιά πού ξεκινάνε τώρα;

“Αν και πέρασαν λίγα χρόνια σχετικά, ωστόσο η τεχνολογία τρέχει και εξελίσσεται ραγδαία με συγκλονιστική ταχύτητα, θα έλεγα πως εγώ πρέπει να συμβουλεύομαι νέα παιδιά και όχι εκείνα εμένα. Παλιότερα ας πούμε υπήρχαν δίσκοι , γίνονταν ολοκληρωμένες δουλειές, δούλευαν οι δισκογραφικές σε μια δουλειά για μήνες ολόκληρους. Σήμερα όλα κινούνται μέσα στο διαδίκτυο, δεν γίνονται πλέον δουλειές ολοκληρωμένες παρά μόνο single που τα ανεβάζουν στα social. Γενικότερα λειτουργεί διαφορετικά το σύστημα, είναι πιο άρπα κόλλα, δεν υπάρχει ρομαντισμός σε τίποτα, ακόμα και αυτή την συνέντευξη την πληκτρολογώ σε μια οθόνη και θα σου την στείλω με mail.  Παλιότερα θα την έγραφα με στυλό και θα συναντιόμασταν να σου δώσω τα χαρτιά. Καταλήγω λοιπόν οτι το μόνο κοινό που έχει μείνει είναι η αγάπη για την μουσική και το τραγούδι, αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ! Όσο για τις συμβουλές, μάλλον εγώ χρειάζομαι γιατί τα νέα παιδιά είναι περισσότερο εξοικειωμένα με αυτό που έρχεται.”

Αλήθεια ο ΠΑΟΚ παραμένει σταθερή αγάπη στη ζωή σου;

“Δεν θα αλλάξει ποτέ αυτό, κάποια πράγματα στην ζωή δεν αλλαζουν, ο ΠΑΟΚ για εμένα είναι ΙΔΕΑ δεν είναι απλα μια ομάδα που υποστηρίζω, είναι η φιλοσοφία μου, αυτό το ασπρόμαυρο της χαρμολύπης, ο ξεριζωμός των προγόνων μου από την ΠΟΛΗ. Ποτέ όμως δεν έχω προκαλέσει ή φανατιστεί με οπαδούς άλλων ομάδων, σέβομαι τους ανθρώπους και τις επιλογές τους, όπως όμως απαιτώ να σέβονται και εκείνοι εμένα και τις επιλογές μου, σε γενικές γραμμές σχεδόν όλοι γνωρίζουν ότι είμαι ΠΑΟΚ. Τώρα αν έτυχε και κάποιες φόρες ένα άσχημο περιστατικό, θα πω ότι ήταν η κακιά στιγμή και το αφήνω στο παρελθόν, αλλάξει δεν πρόκειται να αλλάξω πιστεύω η ΙΔΕΑ για τίποτα στον κόσμο αυτό!!”

Πού εμφανίζεσαι αυτό το διάστημα; Σχέδια για το χειμώνα;

“Έχει λίγο καιρό που κυκλοφόρησα νέο τραγούδι από την heaven με τίτλο "Πολλά απίθανα" και συζητάω για έναν καινούργιο χώρο εδω στην Θεσσαλονίκη μέσα στον χειμώνα. Live γίνονται όλο τον χρόνο σε όλη την Ελλάδα, Κύπρο και εξωτερικό κάποια. Φέτος ίσως κάνω και κάποια στην Αθήνα στο κέντρο σε club κυρίως καθημερινές.”

Ποιο κοινό τελικά είναι πιο ζεστό; Της Αθήνας ή της Θεσσαλονίκης; Σε ποια από τις δυο πόλεις νιώθεις πιο καλά;

“Νομίζω πως δεν υπάρχει τεράστια διάφορα, θα έλεγα ότι ίσως στην Θεσσαλονίκη είναι λίγο πιο δύσκολος ο κόσμος, σαν πιο κλειστή κοινωνία, σε σχέση με τον πληθυσμό της Αθήνας πάντα, είναι περισσότερο απαιτητικοί, είναι μικρή η πόλη και λίγο πολύ γνωριζόμαστε μεταξύ μας ίσως γι αυτό. Σε γενικές γραμμές όμως το ίδιο είναι, αν και τα τελευταία χρόνια παρατηρώ ότι δεν διασκεδάζει ο κόσμος πουθενά όπως παλιά, είναι όλοι προβληματισμένοι, βυθισμένοι στην σκέψη τους αφηρημένοι, είναι στον χώρο το σώμα τους μόνο και τίποτα άλλο και ο στόχος της βραδιάς είναι μια σελφι με ένα καλογυαλισμένο χαμόγελο με # την επόμενη μέρα #ημουνκιεγωεκεινατοξερετεολοικαιγελουσα#...!!!!! Αυτό δεν είναι καλογυαλισμένο σημάδι και στενοχωριέμαι που το λέω, αλλά δυστυχώς ισχύει!!! Πριν λίγα χρόνια όχι πολύ μακριά, διασκεδάζε ο κόσμος, το ευχαριστιόταν, συμμετείχε σε όλη την βραδιάς με την ψυχή του! Δεν ξέρω αν φταίει η τεχνολογία τα κινητά και όλα αυτά που αποξένωσαν τον κόσμος και χάθηκε η επικοινωνία ή αν πραγματικά η νέα γενιά διασκεδάζει μ αυτό τον τρόπο. Να είναι ο άνθρωπος σου δίπλα και να του στέλνεις μήνυμα, ενώ μπορείς να τον αρπάξεις και να τον φιλήσεις, να τραγουδάει ο εκάστοτε καλλιτέχνης βγάζοντας την ψυχούλα του κι εσύ να κάθεσαι με πλάτη γυρισμένη στην σκηνή βγάζοντας σελφι... Τι να πω.. Ελπίζω απλά να αλλάξει κάποια στιγμή και να επανέλθει η πραγματική επικοινωνία των ανθρώπων στην ζωή μας, όλο αυτό είναι πλασματικό, εικονικο.. η ταπεινή μου άποψη.”

Τα κασέ των καλλιτεχνών έχουν πέσει κατά πολύ. Το δικό σου;

“Ζούμε στην ιδία χώρα, την Ελλάδα!!! Δεν νομίζω να πιστεύει κάποιος ότι υπάρχουν πλέον τα κασέ του παρελθόντος, όπως έχουν συρρικνωθεί οι μέρες λειτουργίας, οι σαιζόν, τα λουλούδια και όλα τα υπόλοιπα αποξένωσαν τους χώρους διασκέδασης. Είναι απόλυτα λογικό να υπάρχει και κατακόρυφη μείωση του νυχτοκαματου. Δεν είναι κάτι όμως που συμβαίνει στον χώρο μας αποκλειστικά, αντίθετα πιστεύω πως εμείς είμαστε ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας, όταν δεν έχει ένα σπίτι τα βασικά για να περάσει την ημέρα του, την εβδομάδα του, τον μήνα του ή να ταΐσει τα παιδιά του, το τελευταίο πραγματικά που θα σκεφτεί είναι η διασκέδασης του ή η ψυχαγωγία του. Αν και προσωπικά θεωρώ ότι η αγωγή της ψυχής είναι απαραίτητη για να αντιμετωπίσεις με θάρρος και αισιοδοξία όλα τα παραπάνω, αυτή όμως είναι η πραγματικότητα.”

Πώς αντιμετωπίζεις την κρίση;

        “Όπως όλος ο κόσμος φαντάζομαι, δεν είναι κάτι εύκολο, με την διάφορα ότι είμαι αισιόδοξος, τις περισσότερες, αν όχι όλες τις αναποδιές, τις αντιμετωπίζω με χιούμορ και χαμόγελο και προσπαθώ να σκάφτομαι θετικά. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να σκεφτόμαστε αρνητικά, να αγχωνόμαστε και να μην την ζούμε όπως μας αξίζει. Αυτός ίσως είναι και ο στόχος των λίγων, να μας ρομποτοποιήσουν, να κινούμαστε σαν ρομπότ, δίχως σκέψη, επικοινωνία, δημιουργικότητα... Έτσι μας ελέγχουν καλύτερα. Δεν τους κάνω όμως την χάρη, ζω την κάθε μέρα μου σαν να είναι η τελευταία και έτσι πρέπει να ζουν οι άνθρωποι όλου του πλανήτη!!! Αύριο είναι μια άλλη μέρα καινούργια ...”

Τελικά για την επιτυχία αξίζει να τα θυσιάσεις όλα;

“Η επιτυχία δεν είναι κάτι που γνωρίζεις εξ αρχής, έρχεται και σε βρίσκει όταν την προκαλείς και αυτό γίνεται δουλεύοντας σκληρά πάνω από όλα με τον εαυτό σου. Δεν χρειάζεται να θυσιάσεις κάτι. Βέβαια υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις στον κανόνα και παραδείγματα ανθρώπων που θυσιάστηκαν για εκείνη, αλλά προσωπικά είμαι της άποψης πως αν κάτι είναι να γίνει θα γίνει, όπως και το αντίθετο, δεν χρειάζεται πίεση, ούτε θυσίες για τίποτα, όλα για κάποιο λόγο γίνονται.. Υπομονή και πιστή χρειάζεται, όχι θυσιάσεις.”

Τι είναι για σένα “Απόλαυση” και τι “Κόλαση”;

“Απόλαυση είναι η αγάπη των δικών μου ανθρώπων, οι ωραίες αναμνήσεις της ζωής μου, τα όνειρα μου για το μέλλον και η υγεία της οικογενείας μου μεταφορικά και κυριολεκτικά. Κόλαση είναι οι εποχές που διανύουμε και η σκληρή καθημερινότητα που βιώνει ο κόσμος, το αβέβαιο αύριο των παιδιών μας, η πραγματική έλλειψη επικοινωνίας των ανθρώπων και οι σκοτεινές ενέργειες των λίγων που είναι μεταδοτικές με κάποιο τρόπο. Παρ’ όλα αυτά όμως πιστεύω στον άνθρωπο. Είμαι αισιόδοξος και η πεποίθηση μου είναι πως μια μέρα θα βαλει κάποιος τόσο δυνατά το ξυπνητήρι που θα πεταχτούμε στον αερα από τον πολύ δυνατό θορυβο και θα βγούμε στους δρομους για να νικήσουμε..!”

Πού λες όχι;

“Σε ότι αισθάνομαι να πλησιάζει με δολο, σε εκείνους που δεν σέβονται την ελευθερία μου και σε ότι είναι απεναντι μου θόλο χωρις να είναι ξεκάθαρο.”

Πότε να περιμένουμε νέο τραγούδι από σένα;

“Τους τελευταίους μήνες έχω κυκλοφορήσει δυο τραγουδια από την heaven, ο τίτλος του πρώτου είναι "Δεν στραβώνω" και το πιο προσφατο πριν λίγο καιρό "Πολλά απίθανα". Αυτή την περίοδο ακουω τραγούδια και όταν καταλήξω, θα μπω στούντιο να ηχογραφήσω το τρίτο ώστε να γίνει ένα cd single.”

Ο έρωτας παίζει καταλυτικό ρόλο στη ζωή σου;

“Είμαι πολύ μικρός για να μιλήσω εγώ για τον έρωτα, το έχουν κάνει αμέτρητες φόρες ποιητές, φιλόσοφοι, αρχαίοι λόγιοι και όλοι έχουν εκφραστεί με δέος για εκείνον. Προσωπικά γνωρίζω τι θα πει καψούρα, η λέξη αυτή και το συναίσθημα της δεν μπορει να αναλυθεί σε καμία χώρα του πλανήτη ούτε και υπάρχει ως έννοια.. δεν την καταλαβαίνουν! Μονό εμείς ξέρουμε και μπορουμε να καψουρευόμαστε, εδώ στην Ελλάδα!”

Πού μπορούν οι θαυμαστές να επικοινωνήσουν μαζί σου;

“Στο instagram κυρίως dionisismakris_official!”

Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρο σου-επιθυμία σου;

“Τα όνειρα είναι προσωπική υπόθεση του καθενός και είναι και τα μόνα που απαγορεύεται το μέτρο ή το όριο. Όσο πιο ακραία τόσο το καλύτερο, όποτε η επιθυμία μου είναι να  έχω την υγεία μου όπως και όλος ο κόσμος. Να έχω έμπνευση για δημιουργία όπως και αν μεταφράζεται αυτό και αν με το καλό έρθει το άλλο μισό στην ζωή μου θα ήθελα να κάνω μια μεγάλη οικογένεια ώστε να γεμίσει ο κόσμος χαμογέλα.. πολύ μουσική και παιχνίδι!!!”

Είσαι ένας τραγουδιστής πού έχει ζήσει έντονα την εποχή των λουλουδιών στα μπουζούκια. Υπάρχει αυτό ακόμα;

“Υπάρχει ακόμα, όχι στον βαθμό που το έζησα βέβαια , αλλά υπάρχει, δεν είναι κάτι που με ενοχλεί. Άλλωστε η φιλοσοφία του Έλληνα αυτή ήταν πάντα. Είναι χαραγμένη στο dna μας όσο και αν προσπαθούμε να δανειστούμε ξενικά ήθη και έθιμα. Αυτοί είμαστε! Ο Έλληνας πάντα ακόμα και στην λύπη, σε πολέμους σε δύσκολες περιόδους, πάντα έβρισκε τρόπο και χρόνο να γλεντήσει, να ξεσπαθώσει! Παλιότερα με κρασί από το ξύλινο βαρέλι χύμα και έσπαγε πιάτα και σήμερα, με belvedere τρίλιτρη και πετάει λουλούδια, δεν αλλάζει κάτι στην νοοτροπία μην μπερδευόμαστε.. Αυτοί είμαστε σε όποιον αρέσουμε... !!!!!”